Lantus bez refundacji?

W ostatnich dniach Polskie Towarzystwa Diabetologiczne oraz konsultant krajowy z diabetologii otrzymali prośbę od polskiego oddziału Firmy Sanofi-Aventis o zajęcie stanowiska w kwestii opinii Komisji Ekonomicznej Ministerstwa Zdrowia rekomendującej nieprzedłużenie refundacji insuliny Lantus dla pacjentów z cukrzycą typu 1.

Czy oznacza to, że w najbliższym projekcie listy leków refundowanych nie będzie analogów długodziałajacych?

Prof. Maciej Małecki, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego oraz prof. Krzysztof Strojek, krajowy konsultant diabetologii we wspólnym piśmie piszą:

Rolą PTD oraz konsultanta krajowego z diabetologii jest między innymi dbanie o jakość opieki diabetologicznej w Polsce oraz troska o pacjentów z cukrzycą w naszym kraju.

Wskazują również an konsekwencje braku refundacji tego analogu:

Nieprzedłużenie refundacji preparatu referencyjnej glarginy (Lantus) pociągnie to za sobą konieczność przestawienia w trakcie wizyt lekarskich kilkudziesięciu tysięcy pacjentów z tym rozpoznaniem, w tym dzieci i kobiet ciężarnych, na lek biosymilarny (Abasaglar) lub inny droższy analog długodziałający (Levemir). Wiązać się to będzie z koniecznością wyjaśnienia koncepcji insuliny biosymilarnej oraz nauką obsługi nowego pióra do podawania insulin. Zmiana przyzwyczajeń w tym zakresie bywa zadaniem trudnym, w szczególności wśród starszych wiekiem pacjentów. Część z chorych odbierze wymuszoną zmianę wstrzykiwacza jako dyskomfort. W przypadku pacjentek ciężarnych z cukrzycą typu 1 przestawianie na biosylimalarną glarginę nie jest obecnie rekomendowane ze względu na brak danych naukowych w tym zakresie (informacja z Charakterystyki Produktu Leczniczego); stworzy to trudny dylemat terapeutyczny w tej grupie chorych.

Po zapoznaniu się z treścią pisma Towarzystwo Pomocy Dzieciom i Młodzieży z Cukrzycą wystąpiło do Ministerstwa Zdrowia z pismem, w którym przedstawiliśmy następujące argumenty.

Z uwagi na dobro pacjentów, chorych na cukrzycę, których reprezentowanie należy do celów naszej działalności apelujemy o przemyślenie działań dotyczących zmian na liście refundacyjnej idących w kierunku ograniczania pacjentom dostępności do leków z uwagi na brak refundacji.

Z punktu widzenia pacjenta niezrozumiałym jest dopuszczanie do sytuacji, kiedy o sposobie terapii decyduje się w urzędniczym a nie lekarskim gabinecie. Stworzenie możliwości wyboru przez lekarza wspólnie z pacjentem odpowiedniego modelu terapii z wykorzystaniem nowoczesnych preparatów z pewnością wpływa na jakość leczenia cukrzycy w Polsce. Względy budżetowe nie przemawiają, bo cukrzyca to choroba wielowymiarowa, postępująca. Nieprzemyślane i doraźne działania zwiększą koszty leczenia powikłań, które w efekcie mogą wielokrotnie przekroczyć fałszywe oszczędności Ministerstwa Zdrowia.

Reformowanie systemu opieki zdrowotnej w Polsce jest działaniem koniecznym, jednak musi być przy tym również działaniem odpowiedzialnym, a zatem nie może odbywać się kosztem pacjentów.

Przypomnijmy, że kolejna lista refundacyjna zacznie obowiązywać 1 lipca 2016, wcześniej poznamy jej projekt.

Treść dokumentów: List PTD oraz Pismo Towarzystwo Pomocy Dzieciom i Młodzieży z Cukrzycą

Skip to content