Tatuaże są popularnym sposobem wyrazu, który dla jednych pełni rolę ozdoby, dla innych jest konkretną formą przekazu. Trwała pigmentacja skóry może również stanowić sposób informacji otoczenia o cukrzycy, chorobie przewlekłej, z którą się zmagamy.
Tatuaż u chorych na cukrzycę typu 1 może zarówno podkreślać, że cukrzyca jest istotną częścią naszego życia, jak i informować o chorobie osoby postronne oraz medyków w sytuacji nagłego pogorszenia stanu zdrowia. To trwała, acz zdecydowanie bardziej wymagająca alternatywa dla klasycznych opasek informacyjnych.
Należy podkreślić, iż wykonanie tatuażu to zabieg wiążący się z przerwaniem ciągłości skóry. Powstałe w wyniku głębokiej pigmentacji liczne mikrouszkodzenia tkanek stanowią dla chorych z cukrzycą m.in. ryzyko infekcji.
Pacjenci, myśląc o wykonaniu tatuażu, powinni w pierwszej kolejności skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym. Diabetolog zweryfikuje nasze wyrównanie metaboliczne, sprawdzi stan skóry w okolicy planowanego tatuażu oraz poinstruuje w jaki sposób przygotować się do tatuowania.
Posiadając zgodę naszego lekarza na bezpieczne (z punktu widzenia wyrównania metabolicznego) wykonanie tatuażu, powinniśmy rozważnie wybrać studio tatuażu. Niemniej jednak, bez względu na wartości glikemii, reakcje niepożądane na proces tatuowania i wprowadzany pigment są nie do przewidzenia.
Ponadto, podczas zabiegu jednym z najważniejszych aspektów jest sterylność. Wobec powyższego, każdy kandydat do posiadania tatuażu powinien wybrać miejsce odznaczające się doświadczonymi tatuażystami, najwyższym poziomem sterylności oraz atestowanymi pigmentami, by zminimalizować ryzyko powstania reakcji alergicznej lub infekcji w miejscu zabiegu.
Wybierając okolicę ciała, w której chcemy wykonać tatuaż powinniśmy unikać miejsc wykonywania iniekcji wstrzykiwaczami insulinowymi lub zakładania zestawów infuzyjnych. Absolutnie niewskazane są iniekcje w miejscu tatuażu oraz wykonywanie tatuażu w okolicach, które wykorzystujemy do podawania insuliny lub podłączenia systemu monitorowania glikemii (zazwyczaj to okolice ramion, brzucha, pośladków i ud).
Udając się na umówiony zabieg warto zaopatrzyć się w zapas węglowodanów prostych na wypadek hipoglikemii oraz, przede wszystkim, poinformować tatuażyste o swojej chorobie. Wykonanie tatuażu, zależnie od jego rozmiarów i techniki, trwa kilka-kilkanaście godzin. Wobec tego, niezbędnym jest by tatuażysta wiedział o naszym schorzeniu, tak aby wychwycić nasze nieprawidłowe zachowanie (w sytuacji np. hipoglikemii) oraz zaplanować przerwy celem wykonania kontroli glikemii.
Autor: lek. Oliwia Janota, trener pompowy
Oto tatuaże, które przesłali do nas nasi obserwujący na FB:
